Böyle olmaması lazım demiştir belki bir adam. Bir bardak soğuk su içicek kadar bile güçlü değildir. Üzerinde bir örtü,o örtünün altından çıkabilecek kadar bile gücü yoktur. Çıplak ayakla yere basamaz. Yüzünü bile yıkayamaz. Örtünün altında kendi nefesini biriktiriyodur. Belki iki avuç içinin yüzüne dokunmasına ihtiyacı vardır. Belki çok üzgündür nerden biliyosun. Nerden biliyosun ki. Bişey mi kaybetmiştir diyosun şimdi. Aynı şeyler senin de başına gelmiştir eminim. Senli benli biraz laubali oldu ama kusuruma bakma artık. Gelir geçer bunlar mı diyosun. Belki bunların gelip geçiceğini düşündüğünden üzülüyodur. Belki hiç bişey diyememiştir. Kendi sesini unutmak istiyodur. Ama yarın uyandığında mutlu olucağından eminim. Tekrar saat bu saat olduğunda ne olur dersen yine böyle olmaması lazım demeye başlıycaktır belki. Böyle olmaması lazım hakkaten. Gündüz derin nefes alıp dimdik yürüyüp gece böyle fütursuzca mutsuz olunmaz. Ama bana gelse ve dese ki ; Ulaş neden böyle?. Derim ki ; Bilmiyorum. Bu ilk mi bilmiyorum. Ama son olmayacak. Umarım bana dönüp der ki; Hayatımda gördüğüm en saçma laf bu. Herşey yoluna giricek desene. Herşey güzel olucak desene.Bişey diyemem. Belki sesimi unutmak istiyorumdur.