Ekmeğe bayılan kargaların en yoğun bulunduğu bölge burası. Gel gör ki çikolatadan bir ev yok. O masal da nasıldı ya.. Neyse.. Gerçi öbür taraf orman gibi de değil, hep kurak. Burdakiler karga mıydı ya.. Neyse.. Ekmek kızartmak güzeldir. Ekmeğe tereyağı sürmek. Sabah kalkıp kahve içmek de fena değil. Zaten ikisi bir arada olmaz. Gece ışıklardan uyuyamamak çok kötü. Bu kadar insan ışıkları açık bırakıp mı yatıyorlar acaba. Bilimsel açıklama yapıcak çevreleri şimdiden uyarayım ekmeğe bayılan kargalar tarafından taciz edilebilirsiniz. Birilerini bekliyor herkes sanırım. Yoksa neden kapanmasın ışıklar. Gözlerim bozuk olduğundan lens takıyorum. Gerçi ekmeğe bayılan kargalar pek lens sevmezler. Gece yatmadan önce lenslerimi çıkarıyorum. Sonra yatıyorum. Genelde uyuyamıyorum. Biraz camdan dışarı bakıyorum. Gökyüzünü seviyorum. Lenslerim gözümde olmadığı için pek net göremiyorum. Gökyüzü de uzak sanırım. Ekmeğe bayılan kargaların uzakla işi olmaz. Buralarda ekmek boldur. Uzaklaşmanın alemi yok. Zaten o çikolatayı da bırak , evde karpuz var. Sonra bir gün bir yerde oturuyorum , yanıma konuyor ekmeğe bayılan kargalardan birisi. Sen bilge misin diyorum. Ben kuşum diyor. İyiymiş diyorum, nedir bu ekmeğin olayı. Diyor ki; " Eskiden buralarda insan mı vardı sanıyorsun. Otdu böcekti derken karnımızı doyuruyorduk. Sonra evinden tut apartmanına kadar envai çeşit kompartımanı buraya getirip diktiler. Ne ot kaldı ne böcek. Arada bir belediye arabası geçiyor arkasından böcek ilacı döküyor, ne varsa ölüyor buralarda. Bu arada o arabanın arkasından koşturup dumana giren çocuklara sonradan ne oluyorsa büyüyüp her ironiye bilimsel açıklamalar yapıyorlar. İşte biz de hem karnımız doysun, hem de buraya dönerken yolu bulayım diye ekmek dökenler kaybolsun diyerek yiyoruz o ekmeği. Ben şahsen en çok haşhaşlı ekmeği seviyorum.". Şaşırıyorum. Kuş olsaydım uçardım, o zaman her yere giderdim diyorum. Uç uç nereye kadar diyor. Çoluk çocuğa selam söyle diyorum. Uçtular diyor.