Sırtını ağaca yasla ve ağaç ol. Seni kesip yontucaklar. Özün belki de bir ok olacak. En tepedeyken özgürlük geri dönmek ve ağaç olmak olacak. İlk baharda yeşillenip, son baharda sararmak, yapraklarını dökmek isteyeceksin. Dönemeyeceksin elbette. O yüzden sen iyisi mi sırtını ağaca yaslama. İnsan kal. Onlar seni kestiğinde, yonttuğunda anlama, farkına varama. Seni savaşa götürdüklerinde o oku atma ama. Kimseyi öldürme. Ben seni tanıyorum. Bir gün zorlayacaklar kolundan tutup. Zorla da götürseler o oku atma. İyisi mi sen insan kal. Bu güne kadar seni yonttular zaten. Bundan sonra kimseye izin verme. Ben seni tanıyorum, evet tanışıyoruz bir yerlerden. O ağacı kesme kardeşim. O ağaç benim. Ama vazgeçtim gel bana yaslan. Ama bana kıyma.